Biskup Święty mikołaj. 4. 7. Trochę historii Wszystko działo się w III i IV w.n.e. na terenie dzisiejszej Turcji. Mikołaj odziedziczył majątek po rodzicach. Był jedynakiem. Mógł żyć w luksusie, ale wolał pomóc biednym i potrzebującym i to właśnie im rozdał swoje bogactwa.
Święty Mikołaj, biskup Miry gdzie: Muzeum Etnograficzne, kiedy: Postać św. Mikołaja wspominana w Kościele 6 grudnia należy do najbarwniejszych w całej hagiografii. W jego żywocie, z braku wiarygodnych źródeł historycznych, prawda zespala się z legendą, tworząc jedną urzekającą i niezwykłą całość. Niemal każde wydarzenie z jego życia naznaczone jest cudownością, dlatego wśród wyznawców prawosławia święty zyskał przydomek „cudotwórca”. Lecz tak, jak sam dokonywał cudów, tak w cudowny sposób mnożyły się o nim legendy wiele wieków później. Ten niezwykle „zapracowany” święty, jeden z Czternastu Świętych Wspomożycieli, jeszcze w wiekach średnich należał do najbardziej czczonych. Palmę pierwszeństwa odebrali mu później święci zakonnicy franciszkańscy: Antoni Padewski i Franciszek z Asyżu. Imię Mikołaj wywodzi się z języka greckiego od rzeczownika nike, oznaczającego zwycięstwo i słowa laos, oznaczającego lud, co w połączeniu daje „zwycięski lud”. Ma ono wiele odmian, np. Nikolas, Niklas, Klaus, Mikulasz, Miklos. Karty z żywota Święty Mikołaj urodził się w 270 r., według jednych hagiografów w Patarze w Azji Mniejszej lub jak twierdzą inni w Patrasie w Grecji. Zamożni rodzice, będąc w podeszłym wieku, jego przyjście na świat wyprosili modlitwą, dlatego jak głosi legenda, zaraz po urodzeniu dziecina o własnych siłach stanęła w misce z wodą, by Bogu wyrazić wdzięczność za ten cud. Atmosfera rodzinnego domu słynącego z żarliwej chrześcijańskiej wiary i miłości okazywanej bliźnim zrodziła legendę, jakoby niemowlę na znak postów w środy i piątki ssało pierś matki tylko raz dziennie. Młody Mikołaj odznaczał się cnotliwością, a słuchając nauk Metodiusza biskupa Patary obrał drogę duchowną. Rozkochany w Chrystusie wybrał się do miejsc, gdzie Pan Jezus nauczał i przez Egipt zawędrował do Ziemi Świętej. Prowadzony wewnętrznym głosem, po powrocie z podróży, przybył do Miry, w której miano obrać nowego biskupa. Podanie głosi, że został nim św. Mikołaj, gdyż jako pierwszy wszedł rano do świątyni, a taka przepowiednia, objawiła się sędziwemu kapłanowi. Mikołaj zaskoczony wydarzeniami podjął obowiązki biskupa Miry. Były to czasy prześladowania chrześcijan, więc gorliwość w służbie Jedynemu Bogu przysporzyła mu wielu wrogów. Za czasów cesarza Dioklecjana został pojmany i wtrącony do więzienia, z którego uwolnił go cesarz Konstantyn Wielki. Przyjmuje się, że Mikołaj uczestniczył w obradach pierwszego soboru powszechnego w Nicei w 325 r., gdzie bardzo gorliwie wystąpił przeciw herezji Ariusza, przeczącej boskiej naturze Chrystusa. Ostatnie lata swojego życia spędził w Mirze (obecnie Demre w Turcji), gdzie zmarł pomiędzy 345 a 352 rokiem. Podania o niezwykłych czynach Święty Mikołaj już od młodości słynął z wrażliwości na krzywdę ludzką i miłosiernych uczynków. Cały swój niemały majątek, jaki odziedziczył po zmarłych rodzicach, rozdał ubogim i potrzebującym. Wokół jego dobroczynnych gestów, wypełnianych skrycie i z wielką delikatnością, już za jego życia, krążyły legendy. Najbardziej znana, to opowieść o trzech ubogich pannach, które ojciec z braku pieniędzy na posag, chciał zmusić do nierządu. Mikołaj przejęty tą sytuacją, pod osłoną nocy, wrzucał im przez okno sakiewki ze złotem, pomagając po kolei każdej z nich. Dlatego został św. Mikołaj patronem dziewic i panien na wydaniu, a atrybutami ilustrującymi tę legendę są zazwyczaj trzy złote kule (wymiennie sakiewki, sztabki złota, chleby) na księdze. (Fot. 1) Inna legenda głosi, że wskrzesił on do życia trzech żaków, młodzieńców, którzy w poszukiwaniu noclegu trafili do rzeźnika, a ten pozbawił ich życia i poćwiartowane ciała zakisił w beczce. W innej wersji tej legendy ostrzegł młodzieńców, nie dopuszczając do zbrodni. Z tego powodu obrano go za patrona uczniów, studentów, bednarzy, a nawet rzeźników! Na wizerunkach ilustrujących tę legendę z łatwością odnajdziemy cebrzyk z trzema chłopcami. (Fot. 2) Jeszcze inne podanie głosi, iż Mikołaj uratował przed śmiercią trzech legionistów (wodzów rzymskich), skazanych na śmierć za dezercję i wtrąconych do więzienia. Święty Mikołaj objawił się wówczas we śnie cesarzowi Konstantynowi i swoją elokwencją doprowadził do ich uwolnienia. Z tego powodu patronuje też więźniom, żołnierzom i adwokatom. Motyw ten ma inne jeszcze wersje. Następnym cudownym zdarzeniem w życiu świętego było uciszenie nawałnic podczas morskiej podróży, w której sam uczestniczył. Inna legenda głosi, że żeglarze, pamiętając wcześniejszy cud św. Mikołaja przyzywali go w modlitwach podczas kolejnej burzy, i że wówczas zjawił się we mgle, chwycił za ster i przyprowadził bezpiecznie statek do portu. Nic więc dziwnego, że za patrona obrali go żeglarze, marynarze, rybacy, flisacy i kupcy. Aby zakończyć sferę legendarną narosłą wokół świętego warto dodać, że jeszcze jedna piękna opowieść dotyczy czasów średniowiecza, kiedy to relikwie świętego przewiezione zostały w 1087 roku z Miry do włoskiego miasta Barii nad Adriatykiem. Mirę najechali w tym czasie muzułmańscy Turcy, więc w obawie przed nimi, kupcy włoscy potajemnie wywieźli relikwie. To włoskie miasto leżące na trasie wypraw krzyżowych, było miejscem postoju, a przy grobie świętego krzyżowcy zaopatrywali się w tzw. mannę, czyli „olejek świętego Mikołaja”, który kroplami wyciekał z jego kości i roztaczał przyjemną woń. Ten pośmiertny cud, potwierdzony znacznie wcześniej przez patriarchów Konstantynopola, np. św. Jana Chryzostoma, sprawił, że za swego patrona obrali go aptekarze i wytwórcy perfum. Postać świętego w obyczajowości i folklorze europejskim Wokół postaci św. Mikołaja wytworzyła się też ciekawa obyczajowość. Jej początki zrodziły się w mieście Bari, gdzie do dziś, w XII-wiecznej bazylice pod jego wezwaniem, znajdują się relikwie świętego. Właśnie tutaj w XIII w. znana wcześniej w Europie zwyczajowa zabawa obierania w szkołach klasztornych jednego chłopca na biskupa, który „rządził” do 28 grudnia, a więc do dnia upamiętniającego rzeź niewiniątek, przeniesiona została na 6 grudnia, czyli dzień św. Mikołaja. Okres „panowania” tak wybranego „biskupa” znacznie przedłużono. W tym też czasie pod patronatem tego świętego rozdawano w szkołach stypendia i zapomogi. Być może był to początek powszechnego dziś zwyczaju obdarowywania dzieci słodyczami wkładanymi rankiem do butów oraz prezentów bożonarodzeniowych od „św. Mikołaja”. Współcześnie w mieście Bari, mają miejsce (w maju) doroczne uroczystości upamiętniające sprowadzenie tutaj relikwii świętego. Do brzegu dopływają statki, a na największym z nich znajduje się figura św. Mikołaja, którą następnie w barwnej procesji obwozi się po mieście. Równie ciekawa jest też obyczajowość ludowa. W krajach alpejskich w dniu św. Mikołaja swawolą i grasują przebierańcy. A jak jest w polskim folklorze i współczesnej kulturze? We wsiach Beskidu Śląskiego, w tym czasie, spotkać można grupy przebierańców zwane mikołajami. W ich składzie są tzw. partie „białych”, którym przewodzi św. Mikołaj w otoczeniu ministrantów i wikariuszy oraz tzw. „czarnych” na czele z Lucyferem. Ich kolędowanie symbolizuje odwieczną walkę dobra ze złem i oczekiwane jest zawsze z wielkimi emocjami, mimo iż wiadomo, że w tym starciu dobro zwycięży. Pamiętać też trzeba, że w tradycji ludowej św. Mikołaj to opiekun bydła i trzód oraz obrońca ludzi i inwentarza przed groźnymi wilkami. Dlatego w dniu jego święta kropiono bydło święconą wodą i czyniono nad nim znak krzyża. Na terenach wschodniej i południowo-wschodniej Polski gospodarze i pasterze modlili się o pomyślność w hodowli i wypasie, palili ognie i składali na ołtarzach w cerkwiach i kościołach takie dary jak: drób, barany, owce czy miód. Powszechnie modlono się do św. Mikołaja, by uchronić domostwo przed plagą gryzoni, a w centralnej Polsce zwracano się do niego w modlitwach, wypraszając ochronę przed wilkami: „Święty Mikołaju Trzymaj wilka w raju Trzymaj go za nogę Aż trafię na drogę.” Łukasz Gołębiowski swoim dziele Lud polski. Jego zwyczaje i zabobony wydanym w 1830 r. pisze, że Kujawiacy: „Świętego Mikołaja poczytują swym patronem; do niego się udają we wszelkich potrzebach”. Zwyczaj obdarowywania dzieci na wsi prezentami w dniu św. Mikołaja to już nowsza tradycja. Na ziemi dobrzyńskiej znany był dopiero po I wojnie światowej. Natomiast wcześniej w tym regionie, w niektórych wsiach, w wigilię praktykowano zwyczaj chodzenia „gwizdów” lub „gwiazdorów”, tj. mężczyzn ubranych w stare kapoty z maskami na twarzy, którzy przepytywali dzieci z pacierza, odpowiednio niesfornych karcąc „pydą” lub obdarowując suszoną brukwią (dawne cukierki) tych, którzy egzamin zdali. Widać w tym zwyczaju oddziaływanie Pomorza, gdzie był powszechnie znany i gdzie do dziś na św. Mikołaja mówi się Gwiazdor. Trzeba jednak podkreślić, że we współczesnej kulturze św. Mikołaj jest niesłychanie popularnym i najbardziej ulubionym świętym dzieci, którym co roku przynosi prezenty. Dawniej były to pierniki, obwarzanki, drewniane zabawki czy ciepła odzież. Dzisiaj mikołajkowych prezentów jest znacznie więcej, a otrzymują je także dzieci na Boże Narodzenie. Ponadto wygląd św. Mikołaja, znany w sztuce religijnej jako biskup Miry, w duchownym stroju z pastorałem w ręku uległ głębokiej przemianie. Dawny dobrotliwy biskup coraz częściej ukazywany jest jako rubaszny krasnal, odziany w luźny płaszcz, obszyty białym futrem ze spiczastą czapką na głowie. Ten znany powszechnie wizerunek stworzyli najpierw amerykanie, malarz Robert W. Weir w 1808 roku i rysownik Thomas Nast w l. 60. XIX wieku oraz w Europie ok. 100 lat temu malarz Moritz von Schwind. Wraz ze zmianą wizerunku poszły w parze wymienne jego nazwy. Jak do tego doszło? Otóż po reformacji kult św. Mikołaja zanikł w krajach protestanckich, a zachowany jeszcze u Holendrów pod nazwą Sinterklass (hol. św. Mikołaj) został przeniesiony wraz z kolonistami, najpierw do Nowego Amsterdamu (obecnie Nowy Jork), gdzie anglojęzyczni koloniści, łącząc tę postać ze skandynawskim czarownikiem, dali mu nazwę Santa Claus. W tym czasie postać tak nazwana dawała dzieciom prezenty w Boże Narodzenie. Trzeba jednak podkreślić, że postać rubasznego krasnala o pełnych policzkach upowszechniona została w kulturze masowej prze wojną dzięki kampanii reklamowej coca-coli, dla której amerykański ilustrator Huddon Sundblom stworzył taki właśnie wizerunek. Po jego śmierci w 1976 r., nadal jego rysunki wykorzystywane są przez ten koncern. W Anglii św. Mikołaj nazywany jest Father Christmas, w Niemczech usiłował go zastąpić Weihnachtsmann, w Polsce w okresie minionego ustroju i w byłym Związku Radzieckim zaczęto go nazywać Dziadkiem Mrozem lub Gwiazdorem, jak to było już wcześniej na Pomorzu. Jednakże, mimo tylu prób przekształcenia jego tożsamości to nadal w powszechnej świadomości pozostaje dobrotliwym biskupem i wzorem dyskretnego darczyńcy szanującego uczucia i godność obdarowywanych. Z tego powodu stał się św. Mikołaj patronem wielu stowarzyszeń i organizacji charytatywnych. Krystyna Pawłowska Fot. 1. św. Mikołaj, ludowa rzeźba Jana Durkiewicza z 1986 r., w której artysta sprowadził atrybut symbolizujący posag panien do jednej sakiewki, zb. MZKiD we Włocławku, fot. M. Kwiatkowski Fot. 2. św. Mikołaj na drzeworycie ludowym: grafika z: J. Grabowski, Ludowe obrazy drzeworytnicze, Warszawa 1970. This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you Read More
ŚWIĘTY MIKOŁAJ – BISKUP Z MYRY. Święty Mikołaj nie jest postacią baśniową, lecz historyczną. Był katolickim biskupem. Należy do grona najbardziej czczonych świętych. Przekazał jedno z najznamienitszych świadectw chrześcijańskiej miłości bliźniego. Jest darzony wielkim szacunkiem przez wiernych, zarówno Kościoła
Tag: święty Mikołaj biskup Wszystko o świętym Mikołaju Święty Mikołaj ciekawostki. Skąd wziął się św. Mikołaj, jak wygląda, gdzie mieszka, czy ma rodzinę i jakie imiona maja jego renifery. NAwet adres do św. Mikołaja! Co wiemy o świętym Mikołaju? 1) Osoba, którą naśladują wszystkie Mikołaje, jest biskup Mikołaj… Czytaj więcej > 1 of 1
Mikołaj, pamiętajmy jednak 6 grudnia o jego prawdziwym życiu – biskupa z Miry. To dzięki zaangażowaniu w pomoc dla bliźnich oraz niesieniu dobra, mężczyzna zapisał się w naszej historii jako Święty. A każdy człowiek powinien go w tych dobrych uczynkach naśladować, prawda? Parkowa 8, 32-640 Zator, rezerwacja 601 858 851.
Jak tam zalajkowani, byliście grzeczni w tym roku? Jesteście zadowoleni z mikołajkowych prezentów? Mamy dziś dla was kilka ciekawostek o Świętym Mikołaju, Rudolfie i mikołajkach. Zobaczcie zatem, czego być może nie wiedzieliście o kolesiu, który zostawił Wam dzisiaj paczkę pod poduszką 🙂 #1 Święty ma wiele imion My znamy Świętego Mikołaja, w Chinach wołają na niego Shengdan Laoren, w Anglii Father Christmas, we Francji Pere Noel, na Hawajach Kanakaloka, w Hiszpanii Los Reyes Magos, w Japonii Santa Kurohsu, w Rosji to Dziadek Mróz, a na Węgrzech Karácsony Apó. #2 Rudolfa wymyślili marketingowcy! Co by zrobił Mikołaj bez Rudolfa i jego czerwonego nosa? Pewnie jakoś by sobie poradził – tak jak mu to wychodziło do 1939 roku. Właśnie wtedy sieć domów towarowych Montgomery Ward poprosiło jednego ze swoich copywriterów o stworzenie opowieści, która da świętom jeszcze większego marketingowego kopa. Czerwononosy Rudolf trafił do kolorowej książeczki rozdawanej klientom sklepów i… świetnie się przyjął. #3 Patron dzieci… złodziei i lichwiarzy… Święty Mikołaj z Miry to grecki biskup, żyjący w IV wieku w Azji Mniejszej (dzisiejsza Turcja). Jak przystało na prawdziwego świętego, czynił cuda na lewo i prawo, pomagał potrzebującym, czasem kogoś też wskrzesił. Z czasem stał się patronem dzieci, złodziei i lichwiarzy… #4 Wcale nie ma tak dużo roboty! Na świecie jest ponad 2 miliardy dzieci (osób poniżej 18. roku życia), ale Św. Mikołaj nie odwiedza małych muzułmanów, hindusów, buddystów czy żydów. To zmniejsza liczbę dzieciaków o blisko 85 proc. do „zaledwie” 378 milionów 🙂 Ma też trochę więcej czasu niż 24 godziny. Zważywszy na strefy czasowe i ruch obrotowy Ziemi, jego czas pracy wydłuża się do 31 godzin! #5 Tymczasem w Holandii Według holenderskiej tradycji Mikołaj znany jako Sinter Klaas ujeżdża pięknego, białego rumaka i ma zwyczaj zostawiania prezentów w specjalnie przygotowanych przez domowników drewnianych butach. To holenderskie rodziny, które wyemigrowały w XVIII wieku do Stanów Zjednoczonych przeniosły tam ze sobą Mikołaja. Ten sam Mikołaj, po latach stał się reklamową twarzą Coca-Coli. #6 Nie ma prezentów? Podczas amerykańskiej wojny secesyjnej zorganizowana przez północne stany morska blokada była wyjątkowo efektywna – przez pewien czas południe odcięte było od wielu importowanych towarów. Dzieciom, które nie potrafiły zrozumieć braku bożonarodzeniowego prezentu, rodzice musieli tłumaczyć, że Mikołaj nie dał rady przedrzeć się przez jankeskie statki. #7 Nieco inaczej Kostaryka, Kolumbia i część Meksyku nie jest obsługiwana przez Mikołaja. Zgodnie z tamtejszą tradycją osobą roznoszącą prezenty jest El Niño Jesus, czyli Dzieciątko Jezus #8 Jingle Bells Piosenka „Jingle Bells” kojarzona ze zbliżającymi się saniami Mikołaja skomponowana została w 1857 roku jako utwór, który został wykonany podczas tradycyjnych obchodów Świąt Dziękczynienia w jednej z bostońskich szkół niedzielnych. Z jakiegoś powodu piosenka ta zyskała ogromną popularność i wkrótce zaczęto ją też śpiewać podczas świąt Bożego Narodzenia. #9 Rollo czy Rudolf? Czerwononosy renifer zgodnie z tradycją nazywał się Rollo, później zaczęto mówić na niego Reginald. Rudolfem nazwał go piosenkarz Robert autor kompozycji “Rudolph the Red-Nosed Reindeer”. #10 Mikołaj współcześnie Obecny wizerunek – czerwony płaszcz i czapka – został spopularyzowany w 1930 roku przez koncern Coca-Cola, dzięki reklamie napoju stworzonej przez amerykańskiego artystę, Freda Mizena. Z pewnością reklama ta pomogła utrwalić w powszechnej świadomości taki kostium świętego. Rok później nowy wizerunek św. Mikołaja przygotował, także na zlecenie Coca-Coli, Haddon Sundblom. Najbardziej charakterystyczny element stroju świętego Mikołaja – czerwona czapka z białym pomponem, stała się jednym z komercyjnych symboli świąt Bożego Narodzenia. za wikipedia, oraz
Gdy biskup dowiedział się o tym, wrzucił im przez okno / komin ( są różne źródła) trzy sakiewki, które wpadły do pończoch i trzewików, które stały przy kominku do wysuszenia. Inna legenda opowiada o losach trzech drobnych złodziejaszków, za którymi wstawił się Biskup upraszając w Konstantynopolu cesarza Konstantyna I
Data dodania: 07-12-2017 Oglądano 9941 razy
listopada 2022 r. do sekretariatu konkursu: Konkurs Święty Mikołaj - biskup o miłosiernym sercu, Fundacja Szczęśliwe Dzieciństwo, ul. Jezuicka 4/9, 20-113 Lublin. 13. Niedostarczenie pracy lub dostarczenie po terminie pracy zakwalifikowanej do drugiego etapu równoznaczne jest z rezygnacją z udziału w konkursie. 14.
Liczba wyników dla zapytania 'mikołaj': 327 Mikołajek Test Klasa 4 Lektura Polski Mikołaj mikołaj Test Zerówka Klasa 1 Klasa 2 Klasa 3 Religia Mikołaj Pasujące pary Zerówka Klasa 1 Klasa 2 Klasa 3 Mikołaj Rysunek z opisami logopedia Zerówka Klasa 1 Klasa 2 mikołaj Połącz w pary Zerówka Klasa 1 Klasa 2 Klasa 3 Klasa 4 Klasa 5 Klasa 6 Klasa 7 Klasa 8 Gimnazjum Dorośli Liceum Technikum mikołaj Znajdź słowo Klasa 1 Klasa 2 Klasa 3 Klasa 4 Klasa 5 Klasa 6 Klasa 7 Klasa 8 Gimnazjum Dorośli Liceum Technikum MIKOŁAJ Anagram Klasa 2 Klasa 3 Klasa 4 Polski mikołaj Prawda czy fałsz Klasa 1 Klasa 2 Klasa 3 Klasa 4 Klasa 5 Klasa 6 Klasa 7 Klasa 8 Gimnazjum Dorośli Liceum Technikum Mikołaj Rysunek z opisami Zerówka Klasa 1 Klasa 2 Klasa 3 Klasa 4 Klasa 5 Klasa 6 Klasa 7 Klasa 8 Gimnazjum Dorośli Liceum Technikum Mikołaj Koło fortuny Klasa 5 Klasa 6 Klasa 7 Klasa 8
„Święty Mikołaj nie istnieje”- powiedział biskup diecezji Noto na Sycylii Antonio Stagliano podczas uroczystości z udziałem rodzin z dziećmi. „Jednym zdaniem obalił dziecięcy mit”- podkreśla dziennik „La Stampa” informując o poruszeniu i ni
Niestety, ale wybrana kategoria nie posiada żadnych rekordów.
3rnoVYU. 98 418 212 127 248 330 298 31 73
swiety mikolaj biskup rysunek