RE: oświadczenie o wcześniejszym wyjściu z pracy. Wyjście w sprawach służbowych nie jest wcześniejszym wyjściem z pracy. Podobne wątki na Forum Prawnym. Wątek. § Wcześniejsze wyjścia z pracy , nadgodziny (odpowiedzi: 1) Witam Umowa o pracę ,czas nieokreślony, etat 12 h tygodniowo , pracodawca 1500 osób zatrudnionych Mam

Kilku pracowników mojej firmy pozostaje w pracy po swoich godzinach pracy. Czasami wykonują pracę na rzecz firmy, ale często zostają w pracy bez naszej wiedzy. Są osoby, które przychodzą do pracy dużo wcześniej przed godziną rozpoczęcia pracy (chociażby ze względów komunikacyjnych). Czy w takich przypadkach mogę zostać zobowiązany do uznania, że pracowali oni w godzinach nadliczbowych (mamy elektroniczny system rejestracji godzin wejścia i wyjścia na teren zakładu pracy, a więc dokładnie wiadomo, w jakich godzinach pracownicy przebywali na terenie zakładu pracy)? Czy wydruki z tego systemu po pewnym czasie mogą stać się dowodem potwierdzającym pracę w godzinach nadliczbowych, nawet jeśli taka praca faktycznie nie była wykonywana? Jak uniknąć takich sytuacji? RADAPraca w godzinach nadliczbowych może odbywać się tylko na polecenie pracodawcy (chociażby dorozumiane). Pracownicy nie mogą sami decydować o nadgodzinach z powodu dłuższego pobytu w firmie lub wcześniejszego przystąpienia do pracy. Takich przypadków nie można zatem uznać za pracę w godzinach nadliczbowych. Aby uniknąć kłopotów związanych z wątpliwościami dotyczącymi tego, czy pracownicy wykonują pracę nadliczbową, powinni Państwo ustalić w regulaminie pracy zastrzeżenie, że dodatkowa praca może odbywać się tylko na pisemne polecenie przełożonego. Treść jest dostępna bezpłatnie, wystarczy zarejestrować się w serwisie Załóż konto aby otrzymać dostęp do pełnej bazy artykułów oraz wszystkich narzędzi Posiadasz już konto? Zaloguj się. Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź »

W efekcie po skończonej pracy czekasz godzinę na przyjazd autobusu. O wiele bardziej praktyczne byłoby rozpoczęcie pracy wcześniej i wcześniejsze wyjście z pracy. Czy w Niemczech jest taka możliwość? Prawo pracy w Niemczech. Czy mogę przesunąć moje godziny pracy? Nie.
Odzyskanie długu od osoby prywatnej nie jest łatwym zadaniem. Jeśli dłużnik regularnie spłaca swoje zobowiązanie, sprawa nie wymaga interwencji, jednak w przypadku, kiedy w różny sposób unika on spłaty zadłużenia, wierzyciel musi skorzystać z rozwiązań, które pomogą mu ściągnąć dług. Jakie metody można zastosować, aby odzyskać pieniądze od osoby prywatnej? Odzyskanie pieniędzy od osoby prywatnej na drodze porozumieniaJak odzyskać dług od osoby prywatnej na drodze sądowej?Jak odzyskać pieniądze od osoby prywatnej poprzez sprzedaż długu?Jak odzyskać dług od osoby prywatnej bez umowy?Jak odzyskać dług od znajomego? Odzyskanie pieniędzy od osoby prywatnej na drodze porozumienia Odzyskiwanie długu od osoby prywatnej zawsze warto zacząć w sposób polubowny. Na początku można spróbować porozmawiać z dłużnikiem w sposób szczery, proponując rozwiązania korzystne dla obydwu stron. W trakcie rozmowy może okazać się, że dana osoba ma poważne problemy finansowe. W takiej sytuacji wierzyciel może zdecydować się na odroczenie spłaty lub rozłożenie jej na mniejsze raty. Porozumienie z dłużnikiem to najprostsze rozwiązanie, bowiem pozwala sprawdzić, czy brak płatności wynika z ciężkiej sytuacji materialnej, czy stanowi zamierzoną próbę oszustwa. Jeśli rozmowy ani prośby o spłacenie długu nie są skuteczne, wierzyciel powinien skontaktować się z radcą prawnym, który poleci mu najkorzystniejsze rozwiązanie. Zdarza się jednak, że jedynym wyjściem z takiej sytuacji jest skierowanie sprawy na drogę sądową. Jak odzyskać dług od osoby prywatnej na drodze sądowej? Skierowanie sprawy zadłużenia do sądu jest kłopotliwe, lecz skuteczne, o ile dłużnik nie przepisze swojego majątku na inną osobę. W pozostałych przypadkach po skierowaniu sprawy na drogę sądową sąd wydaje nakaz zapłaty zadłużenia, co daje wierzycielowi możliwość przystąpienia do windykacji komorniczej. Komornik zajmuje mienie dłużnika, które staje się następnie przedmiotem licytacji. Po sprzedaży uzyskany w ten sposób dochód stanowi spłatę należności. Należy pamiętać jednak, że jest to rozwiązanie, z którego mogą skorzystać wyłącznie wierzyciele posiadający dokument potwierdzający wypłatę pożyczki, czyli odpowiednią umowę. Jak odzyskać pieniądze od osoby prywatnej poprzez sprzedaż długu? Zastanawiając się, jak ściągnąć dług od osoby prywatnej, warto rozważyć rozwiązanie w postaci wystawienia zadłużenia na giełdzie wierzytelności. Jest to prosty sposób na „odsprzedaż” długu, dostępny dla osób prywatnych i przedsiębiorstw. Ceny ofert na giełdzie wierzytelności różnią się w zależności od wartości wierzytelności, terminów spłaty czy liczby długów. Rozwiązanie tego typu ma wiele zalet dla wierzyciela, ponieważ pozwala mu szybko uzyskać pieniądze, redukując jednocześnie własne koszty procesu odzyskania ich na przykład na drodze sądowej. Skorzystanie z giełdy wierzytelności oszczędza także czas i nerwy oraz pozwala zminimalizować formalności związane ze ściągnięciem długu. Umowę pożyczki można zawrzeć w formie ustnej – należy ona do umów nazwanych, regulowanych przez przepisy kodeksu cywilnego. Jeśli kwota pożyczki przekracza 1000 złotych, należy obowiązkowo potwierdzić ją dokumentem. Warto pamiętać o tym, bowiem odpowiednie pismo stanowi podstawę dochodzenia swoich roszczeń w sądzie. Podkreśla się również, że sporządzenie i podpisanie takiej umowy nie obliguje wierzyciela do wydania pieniędzy dłużnikowi. Ma on bowiem prawo odstąpić od umowy i odmówić wydania przedmiotu pożyczki, na przykład w sytuacji, kiedy jej zwrot jest wątpliwy (ze względu na zły stan majątkowy dłużnika). Jeśli umowa pożyczki (ustna lub pisemna) nie określa terminu zwrotu środków, to pożyczkobiorca powinien oddać pożyczoną kwotę w ciągu 6 tygodni od dnia, w którym wierzyciel zażąda jej zwrotu. Ponadto, w przypadku opóźnień, pożyczkodawca ma praw żądać odsetek za każdy dzień zwłoki z zapłatą. Jak ściągnąć dług od osoby prywatnej, jeśli nie posiadamy dowodu w postaci podpisanej umowy? W takiej sytuacji należy poszukać innych dowodów, które potwierdzą przekazanie środków pożyczkobiorcy. Mogą to być na przykład zeznania osób trzecich (w określonych okolicznościach) lub wyciąg bankowy z przelewem środków, o ile w jego tytule wyraźnie zaznaczono, że jest to kwota pożyczki. Poza tym formę umowy stanowi również wiadomość e-mail czy treść wiadomości SMS. Warto dopilnować także, aby wezwania do zwrotu środków sporządzać już w formie pisemnej. Należy wiedzieć, że w przypadku braku umowy pożyczki, sąd nie dopuszcza dowodów w postaci zeznań świadków ani przesłuchania stron. Od tej reguły istnieją jednak wyjątki. Kiedy takie materiały dowodowe będą miały znacznie? Są to przypadki: sporów pomiędzy konsumentem a przedsiębiorcą, sporów, w których obie strony wyrażają zgodę na dopuszczenie takich dowodów, kiedy fakt dokonania czynności prawnej będzie poniekąd uprawdopodobniony za pomocą pisma, na przykład potwierdzenia przelewu, kiedy sąd ze względu na okoliczności sprawy uzna takie działanie za konieczne, kiedy dokument (umowa pożyczki) został zniszczony, zgubiony lub zabrany przez osobę trzecią. Jak odzyskać dług od znajomego? Odpowiedź na pytanie: „Jak odzyskać pieniądze które pożyczyłem osobie prywatnej?” nie jest oczywista. Najważniejsze jest podjęcie działań, bowiem bierność z pewnością nie przyczyni się do szybkiego i skutecznego załatwienia sprawy. Jak ściągnąć dług od osoby prywatnej? Warto zacząć działania od łagodnych sposób windykacji, czyli przypomnienia znajomemu o zaciągniętej pożyczce, nawet jeśli nie została ona tak nazwana w trakcie ustaleń pomiędzy stronami. W sytuacji, kiedy nie spisano żadnej umowy, należy skupić się na tym, aby cała ścieżka dochodzenia zwrotu środków była już udokumentowana. O zwrot musimy ubiegać się więc poprzez wiadomości SMS i e-mail, bądź listy polecone wysyłane za potwierdzeniem odbioru. Jak odzyskać pieniądze od znajomego, który nie reaguje na wiadomości? Wtedy warto skorzystać już z pomocy kancelarii prawniczej, nie przejmując się relacjami prywatnymi, które na tym etapie są już mimo wszystko mocno zaburzone. Niekiedy odpowiednie pismo z kancelarii jest wystarczającym środkiem motywującym dłużnika do zwrotu środków. To pozwala z kolei uniknąć występowania na jeszcze bardziej nieprzyjemną dla stron drogę sądową. Podobne wpisy: Jak odzyskać pieniądze za wykonaną usługę bez umowy? Przedsądowe wezwanie do zapłaty wzór Wezwanie do zapłaty kary umownej wzór Wezwanie dewelopera do zapłaty kary umownej wzór Wezwanie do zapłaty czynszu wzór Wezwanie do zapłaty wynagrodzenia wzór Przedsądowe wezwanie do zapłaty zaległej wierzytelności wzór
Skrócenie czasu pracy. Zgodnie z przepisami prawa pracy, pracodawca może w upalne dni wprowadzić dodatkowe przerwy albo pozwolić pracownikowi na wcześniejsze wyjście z pracy. Warto przy tym pamiętać, że zależy to wyłącznie od dobrej woli pracodawcy. Jednocześnie nie może to powodować obniżenia wynagrodzenia pracownika.

Wniosek o przerwy na karmienie może złożyć pracownica karmiąca dziecko piersią. Zgodnie z Kodeksem pracy praca od 4 do 6 godzin dziennie daje możliwość skorzystania z jednej przerwy, a praca powyżej 6 godzin z dwóch. Jak długie są przerwy na karmienie? Czy można je łączyć? Jak napisać wniosek o przerwy na karmienie? Pobierz wzór pisma. Kodeks pracy w art. 187 przyznaje pracownicy karmiącej dziecko lub dzieci przerwy na karmienie. W przypadku jednego dziecka będą to dwie półgodzinne przerwy, natomiast matka dwójki dzieci karmionych mlekiem matki może skorzystać z dwóch 45 minutowych przerw w pracy. Długość przerw uzależniona jest od liczby posiadanych do wykarmienia piersią dzieci. Liczba przerw zależy od dziennego wymiaru czasu pracy. Jeśli w danym dniu pracownica pracuje mniej niż 4 godziny, w ogóle nie ma prawa do przerwy na karmienie. Praca od 4 do 6 godzin uprawnia do skorzystania z jednej przerwy, a dzienny czas pracy powyżej 6 godzin daje możliwość skorzystania z dwóch przerw na karmienie. Połączenie dwóch przerw w jedną i wniosek o udzielenie przerw w pracy Ustawodawca przewidział możliwość połączenia dwóch przerw w jedną. Pracodawca robi to na wniosek samej zainteresowanej. Pracownica w celu przyznania jej przerw na karmienie powinna przedstawić pracodawcy pismo, w którym oświadcza, że karmi piersią dziecko/dzieci i chciałaby skorzystać z przysługującego jej prawa na podstawie art. 187 Kodeksu pracy. Jeśli wybiera łączenie przerw, powinna zawrzeć taki wniosek wraz z podaniem godzin wykorzystania jednej przerwy. Możliwe jest późniejsze przychodzenie do pracy bądź wcześniejsze wyjście. Polecamy: Świadczenia dla pracujących rodziców. Urlopy, zasiłki, ochrona Wniosek o przerwy na karmienie – wzór pisma Wniosek o przerwy na karmienie powinien zawierać przede wszystkim: określenie uprawnienia, z którego pracownica chce skorzystać z podaniem podstawy prawnej, wskazanie dziecka karmionego piersią, oznaczenie godzin, w których będzie korzystała z uprawnienia, wskazanie daty, od której chciałaby rozpocząć korzystania z przerw oraz własnoręczny podpis. Ponadto można wnioskować w nim o połączenie dwóch przerw w jedną. ………………………………. (data, miejscowość) ……………………………………………. …………………………………………… (dane pracownicy) WNIOSEK O PRZERWY NA KARMIENIE DZIECKA PIERSIĄ Oświadczam, iż moje dziecko ………………………………………………. urodzone ………………………………. karmione jest przeze mnie piersią. W związku z powyższym wnoszę o udzielenie mi prawa do przerw w pracy na karmienie dziecka, które przysługuje mi na podstawie art. 187 § 1 Kodeksu pracy. Zwracam się z uprzejmą prośbą o połączenie dwóch ………………………………………………… przerw w jedną wykorzystywaną od godz. ………………. do godz. ………………….. . Chciałabym rozpocząć korzystanie z powyższego uprawnienia od dnia …………………………. . Jednocześnie zapewniam, że o zaprzestaniu karmienia dziecka piersią poinformuję pracodawcę bez zbędnej zwłoki. ………………………………………….. (podpis pracownicy) Wniosek o przerwy na karmienie - POBIERZ wzór pisma Warto zawrzeć we wniosku zapewnienie o bezzwłocznym poinformowaniu pracodawcy w przypadku zaprzestania karmienia dziecka piersią. Na pewno będzie wyglądało to dobrze w oczach pracodawcy. Do takiego pisma niektóre kobiety załączają zaświadczenie od lekarza potwierdzające fakt karmienia dziecka naturalną metodą. Należy jednak pamiętać, że prawo pracy nie wymaga tego od uprawnionych, a pracodawca nie ma prawa żądać przedstawienia takiego dokumentu od pracownicy. Nawet jeśli przepisy ponadzakładowe lub zakładowe prawa pracy określają taką powinność, są one niezgodne z powszechnie obowiązującym prawem pracy. Akty prawne niższego rzędu w kwestiach praw pracowniczych nie mogą wprowadzać przepisów mniej korzystnych dla pracownika. Warto o tym pamiętać. Podstawa prawna: Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dziennik Ustaw rok 2019 poz. 1040) Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.

Jest to trochę dziwna kombinacja interpretacji - ta, ktorą ja znam. Mówi o tym, ze: - Jesli to będzie wypadek w czasie drogi DO przedszkola (z założeniem powrotu do pracy), to nie będzie to wypadek "w drodze z pracy do domu", bo pracownik nie opuscil pracy z zamiarem udania się do domu. Nagana w pracy jest forma kary porządkowej jaką może nałożyć szef na pracownika, gdy ten nie wywiązuje się ze swoich pracowniczych obowiązków. Aby nagana była ważna, musi być nałożona zgodnie z przepisami i procedurą. W jakich okolicznościach można „zasłużyć” na naganę w pracy?Osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę są chronione przez Kodeks pracy. Pracodawca musi stosować się do zapisów w nim zawartych i postępować zgodnie z nimi. Niektórzy pracownicy zapominają jednak, że Kodeks pracy nie tylko chroni ich interesy pracownicze, ale zawiera również katalog obowiązków, które należy wypełniać będąc zatrudnionym na etacie. Lekceważenie obowiązków, a niekiedy łamanie przepisów może zakończyć się dla pracownika nałożeniem przez pracodawcę kary porządkowej - finansowej, upomnienia a także nagany. Mówi o tym w paragrafie pierwszym art. 108 Kodeksu pracownik może dostać naganę z wpisem do akt?Kodeks pracy wymienia wprost przewinienia pracownika, które mogą spowodować nałożenie nagany z wpisem do akt. Przy czym niezwykle istotne jest to, że przepisy stanowią zbiór zamknięty, a więc pracodawca nie może ukarać pracownika naganą z powodów innych niż wymienione. Nie musi jednak również stosować najpierw lżejszej kary porządkowej - upomnienia, może od razu zdecydować się na naganę. Tę można otrzymać:za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy za nieprzestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy za łamanie przepisów przeciwpożarowych za nieusprawiedliwioną nieobecność w pracy za spóźnianie się lub wcześniejsze wychodzenie z pracy za stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy Z kolei z paragrafu drugiego art. 108 Kodeksu Pracy dowiadujemy się, że „za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy - pracodawca może również stosować karę pieniężną.” 9 powodów, dla których jesteśmy gotowi przejść do innej firmy Kara nagany jest surowsza niż kara upomnienia. Dlaczego? Dlatego, że w przeciwieństwie do upomnienia informacja o nałożeniu kary nagany może trafić do akt osobowych pracownika. A to już spory problem, bowiem akta „wędrują” za pracownikiem i stanowią niejako jego wizytówkę. Zwykle też nagana jest podstawą do wstrzymania wypłat premii, a często jedynie wstępem i zapowiedzią zwolnienia dyscyplinarnego, jeśli zdarzenia skutkujące naganą będą się nagany - jakie zasady musi spełnić pracodawca?Pracodawca o karze nagany musi poinformować pracownika na piśmie. Informacja o naganie nie może być więc przekazana drogą ustną. Ale to nie wszystko. Pracodawca zanim zastosuje karę nagany jest zobowiązany do wysłuchania pracownika i wzięcia pod uwagę jego argumentów. Choćby przewinienie pracownika było oczywiste, nałożenie na niego kary bez wysłuchania będzie wadliwe i stanowić będzie powód - o ile sprawa trafi przed oblicze sądu - do jej unieważnienia. Warto przeczytać:Prawo przewiduje cztery możliwości rozwiązania umowy o pracęPracodawca może poinformować pracownika ustnie o zamiarze nałożenia na niego kary nagany z wpisem do akt, ale dopóki nie nastąpi to w formie pisemnej taką rozmowę należy potraktować jedynie jako zapowiedź ukarania, a nie samo nałożenie kary. W piśmie musi znajdować się informacja ze wskazaniem, kiedy konkretnie doszło do złamania przepisów i w jakich okolicznościach. Co więcej, przyjmuje się, że pracownik może nie znać przepisów dotyczących zasad nakładania kar porządkowych, więc to pracodawca w piśmie w którym nakłada karę informuje pracownika o możliwości wniesienia sprzeciwu i terminu, w którym powinien to zrobić. Pracownik może złożyć wyjaśnienia, ale nie musi tego nagany - jak wnieść sprzeciw?Kara nagany nie jest i nie może być straszakiem, który stosuje pracodawca wobec swoich pracowników. Jej nałożenie jest możliwe tylko w określonym czasie od momentu, w którym pracownik złamał zasady obowiązujące w firmie. Przyjmuje się, że kary nagany nie można nałożyć na pracownika, jeśli od złamania przepisów minęły trzy miesiące. Szef nie może czekać z wymierzeniem kary - jeśli dowie się o zdarzeniu, które w jego ocenie powinno być ukarane, ma na reakcję jedynie 14 dni od powzięcia takiej informacji. Jeśli pracodawca ukarze pracownika, ten ma 7 dni na wniesienie sprzeciwu wobec zastosowanej kary. Roboty pozbawią nas pracy? W tych branżach pracownicy boją s... Sprzeciw może dotyczyć kwestii formalnych - pracownik może nie zgodzić się np. z karą nałożoną za zdarzenie, które miało miejsce w okresiPolecane ofertyMateriały promocyjne partnera Prywatne wyjście w godzinach pracy za odpracowaniem tylko według firmowych reguł. Pracodawca powinien uregulować zasady korzystania przez pracowników z wyjść w godzinach pracy w celach Pracownik szkoły przez 12 lat wykonywał pracę na stanowisku sprzątacza. Przez dwa sezony szkolne palił w piecach kaflowych. Odchodząc z pracy, otrzymał ode mnie świadectwo pracy (odpis jest w aktach), w którym nie było wzmianki o paleniu w piecach, gdyż nie było tego w umowie o pracę. Obecnie, czyli po 10 latach, zwrócił się do mnie z prośbą o ponowne wydanie świadectwa pracy, gdyż, jak twierdzi, nie otrzymał, i prosi o wpisanie, że palił węglem w piecach kaflowych. Co mam w tej sytuacji zrobić? Zgodnie z art. 97 § 2 Kodeksu pracy ( – pracodawca w treści świadectwa pracy powinien wskazać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy oraz zajmowanych stanowisk. Informacje podane w świadectwie powinny odzwierciedlać rzeczywisty stan rzeczy. Jeżeli zatem pracownik wykonywał obowiązki palacza w piecach kaflowych, to nawet mimo braku dokumentacji pracowniczej potwierdzającej wykonywanie tych obowiązków, wystawione przez pracodawcę świadectwo pracy powinno wskazywać, że pracownik zajmował takie stanowisko i określać, okres, w którym było ono zajmowane. Przepisy Kodeksu pracy nie uzależniają bowiem treści świadectwa pracy od posiadanej przez pracodawcę dokumentacji pracowniczej. Nie jest więc wykluczona sytuacja, że treść świadectwa pracy będzie odbiegać od treści umowy o pracę, choćby dlatego, że przeniesienie pracownika na inne stanowisko bądź rozszerzenie zakresu jego obowiązków w trakcie trwania stosunku pracy nastąpiło bez potwierdzenia tego faktu w aktach pracowniczych. Z drugiej strony pracownik może żądać od pracodawcy sprostowania świadectwa pracy w ciągu 7 dni od otrzymania świadectwa (art. 97 § 21 Po przekroczeniu tego terminu sprostowanie świadectwa pracy zależy od uznania pracodawcy. Jednak odmowa sprostowania świadectwa – nawet do przekroczeniu powyższego terminu – uprawnia pracownika do wytoczenia przeciwko pracodawcy powództwa o sprostowanie świadectwa pracy. Jeżeli pracownik wystąpił o sprostowanie świadectwa pracy, wówczas sprostowane świadectwo należy wystawić z aktualną datą na obecnie obowiązującym formularzu. Najpóźniej w dniu wydania sprostowanego świadectwa pracy z akt osobowych pracownika należy usunąć pierwotne świadectwo. Nadmienię jeszcze, że pracą w szczególnych warunkach, którą należy wskazać w świadectwie pracy, nie jest każda praca palacza, ale taka, która została wymieniona pod poz. 1 działu XIV wykazu A będącego załącznikiem do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 marca 2013 r. I UK 517/12). W konsekwencji pracy palacza pieca kaflowego nie należy wpisywać do świadectwa pracy jako pracy w szczególnych warunkach. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . Samowolne wyjście z pracy podczas 15-minutowej przerwy może być podstawą dyscyplinarki. Dziś czas na omówkę orzeczenia, które może się wydawać nieco szokujące. Pytanie na dziś: pracownik ma prawo wyjść z pracy podczas 15-minutowej przerwy wynikającej z kodeksu pracy — pójść do sklepu po bułki, czy po prostu rozprostować Powrót do pracy nie oznacza od razu, że mama musi zarzucić karmienie piersią. Przerwy na karmienie to przywileje w pracy matki karmiącej wynikające z przepisów Kodeksu pracy. Jak się je stosuje i w jaki sposób można skorzystać z przerwy na karmienie niemowlaka? Przerwa na karmienie – zasady Podstawowe zasady określające przywileje dla matki karmiącej dotyczą długości poszczególnych przerw oraz ich ilości w ciągu dnia. Czas trwania pojedynczej przerwy na karmienie jest zależny od tego, ile dzieci matka karmi: • przy jednym dziecku karmionym przerwa na karmienie wynosi 30 min, • przy dwóch i więcej dzieci karmionych, przerwa wynosi 45 minut. Karmienie piersią a krótszy czas pracy Wymiar przysługującego czasu na karmienie będzie zależał od tego, jaki jest czas pracy matki karmiącej. Jeśli pracuje ona 6 lub więcej godzin dziennie, przysługują jej dwie przerwy w czasie dnia (w wymiarze zależnym od ilości karmionych dzieci). Jeśli matka pracuje minimum 4 godziny, ale nie więcej niż 6 godzin, ma prawo do jednej przerwy. Osoba, której czas pracy wynosi mniej niż 4 godziny, nie ma prawa do żadnej dodatkowej przerwy na karmienie piersią. W najbardziej typowej sytuacji, czyli matka karmiąca jedno dziecko i pracująca na pełny etat, przysługiwać będą dwie półgodzinne przerwy na karmienie, które na wniosek osoby karmiącej można połączyć w jedną godzinną przerwę. Taka godzina na karmienie dziecka może być realizowana przed rozpoczęciem pracy, w trakcie bądź przed jej zakończeniem. Matka karmiąca w pracy — jak długo można korzystać z przerwy na karmienie piersią?Zasady karmienia piersią i przerw istniejące w prawie pracy nie określają maksymalnego terminu, przez jaki przysługuje matce ten przywilej. Przerwa na karmienie piersią przysługuje zatem bezterminowo, dopóty dopóki matka faktycznie karmi dziecko, a jak wiadomo, czas karmienia piersią dziecka różni się u poszczególnych matek. Dla niektórych przerwa na karmienie dziecka będzie trwała kilka miesięcy, a dla innych rok. Możliwe jest również karmienie piersią powyżej roku, choć trzeba pamiętać o tym, że pracodawca może poprosić, by wniosek o przerwy na karmienie piersią został uzupełniony zaświadczeniem od lekarza, że matka nadal karmi. Wniosek o przerwy na karmienie dziecka piersiąAby matka karmiąca mogła skorzystać z przywileju, musi złożyć wniosek do pracodawcy, w którym opisze również, jak ma być realizowana jej przerwa w pracy na karmienie piersią. Podanie matki karmiącej musi zostać rozpatrzone przez pracodawcę pozytywnie. Karmienie piersią i godzina krócej w pracy Dzięki temu, że karmiąca mama w pracy może połączyć dwie przysługujące jej przerwy w jedną i skrócić czas pracy, matka karmiąca jedno dziecko będzie mogła być godzinę krócej w pracy a matka karmiąca dwoje dzieci 1,5 godziny krócej. Za ten czas płaci pracodawca. Karmienie piersią a praca W praktyce trudno wyobrazić sobie sytuacje, w której przerwa w pracy na karmienie realizowana jest faktycznie w trakcie godzin pracy i to dwukrotnie. O ile na terenie zakładu pracy nie ma żłobka lub też matka nie pracuje z domu (wtedy faktycznie możliwe jest karmienie dziecka w pracy), zrealizowanie przerwy między karmieniami piersią w trakcie godzin pracy, ze względu na konieczność dojechania do domu i z powrotem jest niemożliwa. Z tego powodu, przywileje matek w pracy mogą być zrealizowane na inne sposoby: • Matka (pracująca powyżej 6 godzin) może złożyć wniosek o połączenie przerw na karmienie, • Zamiast przerwy na karmienie piersią, można wystąpić o skrócenie czasu pracy na karmienie • Skrócony czas pracy na karmienie może być realizowany tuż po rozpoczęciu czasu pracy (czyli matka, której przysługują dwie półgodzinne przerwy na karmienie dziecka, przychodzi o godzinę później do pracy) lub przed zakończeniem pracy (czyli matka wychodzi z pracy o godzinę wcześniej). Efektem takich działań, jest skumulowana przerwa w pracy na karmienie dziecka, która nie zaburza ciągu pracy pracownicy. Oczywiście, jeśli matka karmiąca godziny pracy ma skrócone (np. złożyła wniosek o skrócenie czasu pracy do 6 godzin dziennie), przysługuje jej odpowiednio, zgodnie z przepisami mniejsza ilość czasu na karmienie, ale również może ona wykorzystać skrócony czas pracy. Karmienie piersią nie musi się zatem obywać na terenie zakładu pracy czy w jego okolicy. Karmienie piersią przepisy Prawo pracy – przerwa na karmienie określona jest przez Kodeks pracy w art. 187. Nie istnieje dodatkowa ustawa określająca karmienie piersią. Jeśli pracodawca zignoruje wniosek o udzielenie przerwy na karmienie dziecka piersią i nie udzieli jej pracownicy, to jest to wykroczenie przeciwko prawom pracownika (art. 281 pkt 5 Kodeksu pracy). W takiej sytuacji pracownica może zgłosić ten fakt do Państwowej Inspekcji Pracy. Kodeks pracy karmienie piersią wspomina również w art. 176 § 1. Na mocy tego przepisu matka karmiąca w pracy nie może wykonywać pracy uciążliwych, niebezpiecznych lub szkodliwych dla zdrowia, które mogą mieć niekorzystny wpływ na karmienie. Zaświadczenie o karmieniu piersią - wzór Aby móc wykorzystać krótszy czas pracy dla matki karmiącej, konieczne jest podanie o przerwę na karmienie piersią złożone u pracodawcy. Pracodawca może poprosić o potwierdzenie faktu karmienia dziecka. W teorii wystarczy, jeśli matka złoży oświadczenie o karmieniu piersią. Wzór takiego oświadczenia powinien zawierać imię i nazwisko pracownicy wnioskującej o przywileje matki karmiącej, sposób wykorzystania przywileju (np. czy to będzie skrócony czas pracy dla matki karmiącej typu późniejsze przyjście bądź wcześniejsze wyjście z pracy, czy przerwa w trakcie pracy). W praktyce pracodawcy oczekują, że pracownica złoży zaświadczenie o karmieniu piersią od lekarza. Czy pracodawca może żądać, by zwolnienie na karmienie dziecka było poparte dowodem w postaci zaświadczenia lekarskiego? Według pisma Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 29 stycznia 2018 roku do Biura Rzecznika Praw Obywatelskich, pracodawca ma prawo domagać się od pracownicy składającej wniosek o przerwę na karmienie zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego fakt karmienia. Zaświadczenie o karmieniu piersią — kto wystawia? Dla wielu matek dość problematyczny jest fakt konieczności udowodnienia karmienia piersią. Od jakiego lekarza można uzyskać zaświadczenie o karmieniu piersią? Otóż żadne przepisy tego nie precyzują, zatem może to być zarówno lekarz pierwszego kontaktu, jak i ginekolog (a w zasadzie lekarz każdej specjalizacji). Warto nadmienić, że technicznie nie jest możliwe stwierdzenie przez lekarza tego, czy matka faktycznie karmi piersią. Zatem, jeśli chodzi o zaświadczenie o karmieniu piersią, wzór takiego zaświadczenia może określać jedynie potwierdzenie posiadania pokarmu przez matkę. LRfVU29. 312 176 258 179 237 134 336 184 17

prośba o wcześniejsze wyjście z pracy